معرفی فیلم فارست گامپ

 فارست گامپ (Forrest Gump)

فیلم آمریکایی در ژانر کمدی-درام، به کارگردانی رابرت زمکیس محصول سال ۱۹۹۴ پارامونت پیکچرز است.

خلاصه کوتاه داستان:

پسری که دارای ضریب هوشی ۷۵ است (پایین تر از سطح نرمال) و مشکل جسمی نیز دارد بر محدودیت هایش غلبه کرده و با یک کد ساده (دویدن) تبدیل به فردی ثروتمند،موفق،مشهور و قهرمان می شود.

نقد و بررسی فارست گامپ به قلم محمد حسین جعفریان در سایت زومجی را مرور می کنیم:

در ستایش یک قلب بزرگ و طلایی

فارست فردی است که در ازای یک خوبی و در ازای یک صندلی برای نشستن در اتوبوس، یک عمر به جنی خوبی می‌کند و انسانیت را می‌آموزد.

او حتی یک بار هم به جنی با نگاه مابقی پسرهای جوان جامعه نگاه نمی‌کند. بله، خیلی‌ها در دنیا می‌گویند او چیزی از دنیا و این مسائل نمی‌داند که چنین رفتاری می‌کند و اصلا به سبب کندذهن بودنش است که چنین احساساتی را درک نمی‌کند. اما راستش را بخواهید، رفتار فارست از تمامی انسان‌های پیرامونش انسانی‌تر است

او از محبت چنین چیزهایی را نمی‌خواهد. او از محبت همان چیزی را می‌فهمد که خیلی از انسان‌های امروز فراموش کرده‌اند. او به خاطر ذات این کار، به خاطر علاقه‌ی قلبی‌اش به این دختر و به خاطر حسش به لطفی که او در کودکی به وی کرده است در هر نقطه‌ای از دنیا و در هر زمانی که باشد، به مانند یک ابرقهرمان واقعی از او محافظت می‌کند.

یک کد ساده برای موفقیت

فارست گامپ، بدون شعار زندگی‌اش را پیش می‌برد. او به طرزی خستگی ناپذیر عمل می‌کند و هرگز ناامید نمی‌شود و آن‌  همه خوبی و زیبایی زندگی را به جای فریاد زدن، وارد رفتار و لحظه به لحظه‌ی زندگی‌اش می‌کند.مهم‌ترین رخداد فیلم، همان جایی رقم می‌خورد که فارست برای فرار از دست آن پسرها، شروع به دویدن می‌کند و رابرت زمکیس در تنها استعاره‌ی تصویری فیلمش، با تکه‌تکه شدن آهن‌های متصل به پای او که تا این لحظه برای راه رفتن کمکش می‌کردند، آزاد شدن وی از بند تفکراتی را که دیگران برای او داشتند، به تصویر می‌کشد.

فارست گامپ یک فرمول ساده برای زندگیش دارد فرمول وی همان تک‌نصیحت دخترک مهربانی است که از همان روز اول به او خوبی کرد و آن دویدن است.

Run forrest ,run

این کد ساده، رمز موفقیت ناشکستنی‌اش را شکل می‌دهد: این که تا جایی که می‌تواند و تا آن نقطه‌ای که امکانش هست، بدون کوچک‌ترین نگاهی به پشت سر و به شکلی توقف‌ناپذیر، به دویدن ادامه بدهد. او می‌پذیرد که در این دنیا نیاز به نگاه کردن به زندگی انسان‌های موفق یا آن‌هایی که IQ بالاتری دارند، ندارد. بلکه تنها باید خودش باشد و در هیچ نقطه‌ای از زندگی متوقف نشود. نتیجه‌اش هم این است که بعد از سال‌ها، به ستوان می‌فهماند که زندگی آن‌قدر چیز بزرگی است که نداشتن آن دو پا هم نمی‌تواند عظمت و زیبایی‌اش را کاهش دهد.

اصلا کمی به خودش نگاه کنید. او با همین دویدن، صاحب یکی از ثروتمندترین کمپانی‌های آمریکا می‌شود. با همین دویدن، تبدیل به یکی از معروف‌ترین انسان‌های ایالات متحده می‌شود و این موضوع تا حدی بالا می‌گیرد که حجم بالایی از افراد، شروع به دنبال کردن او و تقلید زندگی‌اش می‌کنند. آن‌ها آن‌قدر تحت تاثیر این مرد قرار می‌گیرند که پا به پای او دویدن را شروع می‌کنند و به مانند او، توقف را کنار می‌گذارند و این‌جا، شگفت‌آورترین نتیجه‌ی تصمیم فارست رقم می‌خورد؛ مردی که در کودکی نمی‌دانست با پیروی از نقشه‌ی کدام شخص و با الگوبرداری از کدام نقشه، زندگی بهتری پیدا می‌کند، حالا با به آغوش کشیدن شرایط و عشق ورزیدن به همه‌چیز و تنها با همان دویدن‌ها، تبدیل به الگوی چندین و چند انسان می‌شود.

فارست خودش است.

اگر به یک نفر قول داد که با وی یک قایق صید میگو می‌گیرد و به این کار می‌پردازد، حتی بعد از مرگ وی هم به این قول وفا می‌کند. حتی اگر چندین و چند روز پیاپی همه‌چیز به آشغال گرفتن از دریا خلاصه می‌شد، او با کُد هک‌نشدنی‌اش برای زندگی آن‌قدر به دویدن ادامه می‌دهد که بالاخره اقیانوس هم در برابر او تسلیم می‌شود. در پایان کار، در آن‌جایی که فیلم دارد به نقطه‌ی انتهایی خود می‌رسد به خودمان می‌آییم و می‌بینیم فارست همه‌ی این‌ها را، با آی‌کیو زیر ۷۵ به دست آورد.

فارست به جای این که هر روز زندگی‌نامه‌ی انسانی موفق را بخواند و بر اساس آن، آن روزش را شکل دهد، همیشه همان چیزی است که باید باشد. همیشه تلاشش را می‌کند و نمی‌ایستد و به سبب همین حرکت بزرگ، تبدیل به یکی از آن زندگی‌نامه‌ها می‌شود.

یکی از قشنگ ترین سکانس های فیلم جایی است که جنی به فارست می گوید دوست داری کی باشی؟ و فارست پاسخ می دهد:مگه من قرار نیست خودم باشم…؟

جنی: تا حالا رویایی داشتی درباره این که قراره کی بشی

فارست: “من قراره کی بشم؟”

جنی: “آره”

فارست: ” مگه من قرار نیست خودم باشم؟”

سکانس های فراموش نشدنی:

۱-در بخشی از فیلم جنی با احتیاط یا ترس خبر پدرشدن فارست را بهش می ده بلافاصله وحشت سراپای فارست را فرا می گیره اما حدس ما و جنی اشتباهه، فارست می پرسه: اون باهوشه.

اینجا عمق حس ناب عشق و پدر بودن فارسته.

۲-در بخش دیگری از فیلم فارست نامه پسرش را سر قبر جنی می گذارد و می گوید به من گفته نخون.اونایی که بهره هوشی نرمال دارن حتی از سر کنجکاوی نگاهی به نامه می اندازن اما فارست…

۳-در یک سکانس فارست به جنی می گوید: شاید من باهوش نباشم اما می دونم عشق چیه.اینجاست که به ما می فهماند برای خوشبختی قلب بزرگ لازمه نه هوش.

۴-جایی که فارست مالک بخشی از سهام شرکت اپل شده و فکر می کند اپل یک شرکت میوه فروشی است.

۵-جایی که رییس جمهور ایالات متحده از او می پرسد چه احساسی داری؟ و او می گوید ادرار دارم.

۶- قشنگ ترین جای فیلم وقتیه که فارست داره برای جنی خاطرات قشنگش رو میگه ، جنی میگه کاش منم باهت بودم فارست میگه تو بودی.

۷-مادرم می گفت: مرگ هم جزیی از زندگیه، ولی کاش نبود.

حق امتیاز

به تام هنکس در این فیلم پولی پرداخت نشد، به جای آن او بخشی از امتیازات فیلم را به دست آورد که نزدیک به ۴۰ میلیون دلار بود.

جلوه‌های گرافیکی

در طول مسابقات پینگ پنگ هیچ توپی وجود نداشت که این جلوه به‌طور کامل به وسیلهٔ CGI متحرک سازی شده بود. همچنین پاهای گری سینایس (در نقش ستوان دن) در یک پارچه مخصوص آبی پیچیده شده بود که آنها را به صورت گرافیکی حذف کرده بودند.

اثرات ماندگار

یمکت پارک که تام هنکس در بسیاری از لحظات فیلم روی آن نشسته بود، در ساوانا واقع در جورجیا میدان چیپوا واقع شده‌است. یک نیمکت فیبر شیشه ای که درنهایت برداشته شد و به موزه منتقل شد تا از تخریب آب و هوای بد یا احتمالاً سرقت محفوظ بماند. کلیسا تا به امروز، آن نیمکت را در موزه تاریخ ساوانا، در جورجیا نگهداری کرده‌است.

دستاوردها

دیالوگ «مامان همیشه می‌گفت زندگی مانند یک جعبه شکلات است. شما هرگز نمی دونید که چه چیزی اتفاق خواهد افتاد.» به عنوان چهلمین دیالوگ برتر از ۱۰۰ دیالوگ منتخب توسط انجمن فیلم آمریکا انتخاب شد.

حواشی

این فیلم همزمان با فیلم‌های موفق رستگاری در شاوشنک و داستان عامه پسند (در یک سال) ساخته شد و تقریباً در تمامی جایزه‌های اسکار با این فیلم رقیب بود. فارست گامپ در همه رقابت‌ها پیروز شد و در این سال رستگاری در شاوشنک موفق به کسب هیچ جایزه ای نشد. البته بعدها در لیست ۲۵۰ فیلم برتر تاریخ سینما در سایت IMDB که بر اساس رای مردم است، رستگاری در شاوشنک در رتبه ۱ و فارست گامپ در رتبه ۱۳ قرار گرفت.

بازیگران

• تام هنکس (فارست گامپ)
• رابین رایت پن (جنی کوران)
• گری سینایس (ستوان دن تیلور)
• سالی فیلد (خانم گامپ)
• میکلتی ویلیامسون (بوبا)
• مایکل کونر هامفری (کودکی فارست)
• هانا هال (کودکی جنی کوران)
• هالی جوئل آزمنت (فرزند فارست گامپ)
• سونی شرویر
• ژاکلین لاول

جایزه‌ها

• برندهٔ جایزه اسکار بهترین فیلم
• برندهٔ جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای رابرت زمکیس
• برندهٔ جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامهٔ اقتباسی برای اریک راث
• برندهٔ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای تام هنکس
• برندهٔ جایزه اسکار بهترین تدوین فیلم برای آرتور اشمیت
• برندهٔ جایزه اسکار بهترین جلوه‌های تصویری

تماشای فیلم